Tweede Talenfestival in Leuven (zaterdag 7 februari 2009)
Op 7 februari
2009 had al voor de tweede maal het Talenfestival plaats in de Vlaamse universiteitsstad
Leuven. Hoewel de activiteit gericht was op een publiek van niet-esperantisten, was ze
georganiseerd door de plaatselijke groep Esperanto 3000, en onder de meer dan 200 bezoekers
waren er ook enkele tientallen esperantosprekers. In overeenstemming met de doelstelling van
Esperanto - de tweede taal te zijn voor iedereen - diende de internationale taal op de
achtergrond als hulpmiddel, waarmee een groot deel van de voordrachtgevers gevonden werd
(waaronder enkelen die zelf esperantist waren), maar tijdens het festival zelf werd Esperanto
op dezelfde manier voorgesteld als 20 andere talen. Zo toonden esperantisten duidelijk hoe
Esperanto als neutrale taal alle talen zonder onderscheid kan beschermen en populariseren.
Dit jaar was de activiteit te gast in het prestigieuse Centrum voor Levende Talen (CLT),
verbonden aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Door de behulpzaamheid
van dit centrum en een subsidie van de stad Leuven, waarvan de burgemeester zelfs op eigen
initiatief de activiteit bezocht, was het festival deze keer volledig gratis voor de
deelnemers. In 6 lokalen tegelijk, en in 4 opeenvolgende sessies van elk een uur, werden talen
voorgesteld als het Russisch, Grieks of Iers, maar ook meer "exotische" talen als
Aymara of Tshiluba. De deelnemers konden iets te weten komen over oorsprong, verspreiding,
uitspraak en spraakkunst van deze talen, en ook enkele praktische woorden, uitdrukkingen of
korte zinnetjes leren. Een ietwat andere vorm hadden de voorstelling van de Vlaamse
Gebarentaal en de meer vakgerichte voorstelling van het Duits voor gebruik in het toerisme. In
het algemeen was de activiteit gericht op een breed publiek, namelijk iedereen die
geïnteresseerd is in talen. Alle voorstellingen hadden plaats in het Nederlands, ook als ze
gegeven werden door esperantosprekers, waarvan enkelen op die manier hun kennis van het
Nederlands oefenden, en één enkele getolkt werd door plaatselijke esperantisten.
Buiten de voordrachten zelf,
omvatte de activiteit ook een tentoonstelling in de gang met interessante feiten en
voorbeeldteksten van de voorgestelde talen en een tentoonstelling op tafels van boeken in
verschillende talen, alles in verband met het thema van het jaar "Spreken over passie -
Spreken over kunst", naar aanleiding van de voorziene opening van een nieuw museumcomplex in
het centrum van Leuven. Enkele plaatselijke taalscholen stelden zich ook voor in aparte
standen met informatiemateriaal, en ook de esperantotalige boekendienst was aanwezig, met
onder andere de onmisbare Belgische stripverhalen in het Esperanto, die ook de aandacht van
het publiek trokken. En ook een andere dorst dan deze naar kennis kon men lessen in de door de
organisatoren voorziene bar.

Als
deelnemer (eerste keer) en tegelijk voordrachtgever (over het Tsjechisch), heb ik de zaak van
twee kanten kunnen bekijken. Het viel mij op hoe vlot de organisatie verliep, onder leiding
van Marc Vanden Bempt en uitgevoerd door vele naamloze helpers, esperantisten en familieleden
die taken uitvoerden als de inrichting van het festivalgebouw, de ontvangst van de deelnemers
vooraf en het verzamelen van evaluatieformulieren achteraf, tot zulke kleine details als het
voorzien van een glas water om de sprekers op hun gemak te stellen. Het was mijn eerste
voordracht in het Nederlands, en in het begin was ik niet zo zeker of men mij wel verstond,
maar zoals bleek uit de vele en redelijk specifieke vragen over mijn moedertaal tijdens de
bespreking achteraf viel dat wel mee. Dikwijls duurden de discussies nog voort tijdens de
pauze in de gang, en de activiteit was ook een gelegenheid voor de deelnemende
esperantosprekers om elkaar te ontmoeten, vooral 's morgens voor het festival, toen in een
nabijgelegen lokaal de jaarlijkse ledenvergadering plaatshad van de Vlaamse Esperantobond. De
volgende aflevering van het tweejaarlijkse Talenfestival van Leuven heeft plaats in 2011, en
ik denk er al aan om dan opnieuw België te bezoeken, en ik zou andere esperantogroepen willen
aanbevelen om ook dergelijke activiteiten te organiseren, die interessant zijn zowel voor
esperantisten als voor anderen.
Marek BLAHUŠ (Tsjechië/België).
Een ander verslag:
|