Dit is niet de gewone nieuwsbrief: de tekst is nooit verstuurd, en staat enkel op de webstek.

In december 2014 kwam het (voorlopig?) laatste nummer uit van ons gedrukt tijdschrift. Het woordje van de voorzitter, normaal voorzien voor pagina 3, was echter te laat aangekomen. Wat volgt is de nooit afgedrukte tekst.

Bij een einde...

Zoals je op pagina 2 al kon lezen heb je hiermee (voorlopig?) het laatste nummer van ons tijdschrift in handen.Als club, en als vzw, moeten we de tering naar de nering zetten. Het heeft geen zin om meermaals per maand een lokaal te reserveren als er net voldoende volk opdaagt om kaart te spelen. Dat is voor gans het verenigingsleven ten andere het probleem. Zonet las ik een artikel, in Knack, dat ook de vakbonden te maken krijgen met een andere opstelling van de jeugd. Zij ziet in de vakbond eer een dienstencentrum, en heeft geen oog meer voor de zuil en de lobbymachine.

We verwachten echter wel (te?) veel van de mogelijkheden van de nieuwe media en internet; Hoewel dat ook niet steeds direct succes garandeert. Vijf dagen geleden tekende ik via Avaaz.org een petitie “om de kinderen van de wereld Esperanto te onderwijzen”; en deelde de petitie via Facebook. Nu zie ik dat er 4 dagen geleden nog iemand tekende, maar nummer 3 op de lijst is van voor 2 weken en nummer 4 meer dan een maand geleden. Totaal staat op 877 handtekeningen.

Wel ben ik maar een lauwe Facebook-gebruiker met dus maar weinig expertise ermee. Misschien hebben ervaren Facebookers meer succes.

Dat is waar we nu op hopen: dat de jeugd het heft in handen neemt en met moderne mogelijkheden het brede publiek bereikt. Maar daarbij tegelijkertijd ook voeling houdt met gans ‘Esperantujo’. De ganse organisatie en de instituten van ‘Esperantujo’ komen onder druk. Dat is niet onwenselijk maar mag niet té ver gaan. Opdat we na het verdwijnen van een of ander instituut niet zouden moeten vaststellen dat het toch nuttig was en onmisbaar is. Alle mogelijke suggesties voor actie zijn zeer welkom. Misschien kan je ze komen overmaken tijdens het komende Zamenhoffeest op donderdag 11 december?

 

Intussen al de beste wensen voor het komende jaar; en voor de volgende jaren. Ke Esperanto vivu!

 

Frans Croon, voorzitter.